Ik knipper nog maar eens met mijn ogen. Dit bestaat niet. Ik word enorm door deze Italiaanse meneer in de maling genomen. Toch? Of toch niet? Het staat er echt:
Hi Christien, yes I am. Are you ok?
Om te zeggen dat ik over mijn toeren ben, is wat overdreven. Maar niet eerder was ik zo in de war van twee zulke simpele zinnetjes, van deze reactie die ik al lang niet meer verwachtte.
Lees verder Heel, heel lang geledenHoewel ik in 2018 besloot dat nooit meer te doen, schreef ik me in augustus toch weer in op een datingsite. Sindsdien heb ik contact gehad met talloze mannen, onder wie slechts één ontzettend leuke, enkele best sympathieke en vele ongelofelijk (vooral vanbinnen) onaantrekkelijke. ‘Likes’ en contactverzoeken kreeg ik vaak van mannen die heel veel jonger zijn dan ik. Zo was er Delano van 29. ‘Ben je echt 55?’ vroeg hij. Ik had de aanvechting om te antwoorden dat ik er tien jaar vanaf gejokt had, maar antwoordde: ‘Yep. Ik had je moeder kunnen zijn.’ Zijn reactie: ‘Je ziet er veel jonger uit!’ Ik aanvaardde het compliment en schreef: ‘Dat zegt mijn dochter ook altijd.’ Hij reageerde daarop met: ‘Ah, ze noemt jou vast sexy mama?’ Ik heb maar niet de moeite genomen hem te vertellen dat ik van mijn stoel zou vallen als ze dat zou zeggen.
Lees verder Over wat energie oplevertStoer heb ik verkondigd dat ik wel ‘een leuk rondje’ weet. Onderweg naar het vertrekpunt vertel ik maar alvast dat ik altijd en overal verdwaal. Ik kan dan nog niet vermoeden dat verdwalen vandaag niet mijn grootste probleem zal zijn. Ik parkeer mijn auto tegenover een toegangsweg naar het bos. Even overweeg ik mijn wandelschoenen uit de kofferbak te halen en aan te trekken. Ze lopen heerlijk, maar ik vind ze zo onflatteus. En hé, dit is een date, dus houd ik mijn laarsjes (met bescheiden hak) aan.
Lees verder Als een blokNa vijf maanden internetdaten kan ik vaststellen dat ik niets van mannen begrijp. Althans niet van de categorie die zich op datingsites begeeft. Mijn ervaring is dat ze – een enkele uitzondering daargelaten – geen tijd en energie willen verspillen en het liefst zo snel mogelijk willen afspreken, ‘want dan hebben we dat maar gehad’, zoals date nummer zes mij vorige week (zogenaamd) grappend appte.
Lees verder Dan hebben we dat maar gehadNa het Ingrid-incident gooi ik het datebijltje er niet bij neer; ik geloof er heilig in dat ik de man van mijn dromen zal gaan vinden. Ik heb een videodate met Bra Bander en Ad Viseur, en Con Troller komt bij me eten. Maar de een is te luidruchtig en vloekt constant, de andere twee zijn volkomen ingedut en bij nader inzien totaal niet in mij geïnteresseerd.
Lees verder Lome vleugelslagenSinds het uitbreken van de coronacrisis erger ik me mateloos aan al die amateur-virologen, virusontkenners en demonstranten die om het hardst staan te schreeuwen dat we worden beperkt in onze vrijheid, dat we in een politiestaat beland zijn, dat 5G iets met de verspreiding van het virus te maken heeft en Bill Gates de duivel in eigen persoon is. Op Facebook werd ik uitgemaakt voor ‘hersenloos schaap’ omdat ik me aan de coronamaatregelen houd. ‘Ach,’ beweerde zo’n virusgekkie, ‘corona is niet meer dan een griepje.’ Maar het is meer dan dat. Veel meer.
Lees verder Veel meer dan een griepje‘Er is wel één voorwaarde: de bank en de kast moeten via de trap naar de eerste verdieping. Kan dat niet, dan gaat de aankoop niet door,’ zeg ik tegen de verkoopster. Vriendelijk antwoordt ze: ‘Geen probleem,’ en schrijft via trap naar 1e verdieping op de bestelbon.
Lees verder Op de kastNa een weekje heen en weer mailen en appen maken we een afspraak. Ik mag zeggen waar onze eerste ontmoeting zal plaatsvinden. Geheel coronaproof stel ik een terras bij een restaurant hier in de buurt voor. Man Ager gaat akkoord. En ik ben de hele dag voorafgaand aan onze date gespannen. Ik heb al twee nogal teleurstellende dates achter de rug: een met Zo Allenig, een man die uitsluitend over zijn overleden vrouw kon praten en een met Pol Itie, een workaholic die me de oren van het hoofd kletste over zijn werk. Nu hoop ik op iets meer interesse in wie ík ben.
Lees verder Het Ingrid-incidentOndanks het feit dat ik voor middernacht een manuscript moet retourneren en nog een paar hoofdstukken moet redigeren, bied ik aan om mee te gaan naar Eindhoven Airport. Niet omdat ik twijfel aan mijn dochters rijvaardigheid, maar omdat ik merk hoe gespannen ze is. Je zult je vriend maar na zeven lange maanden weer in de armen kunnen sluiten!
Lees verder Geplast. Nu jullie nog vindenHet ijs van Ben & Jerry’s is in de aanbieding. Mijn dochter is verzot op de veganistische versie van hun koekjesdeegijs dus hoef ik niet lang na te denken en bestel ik daarvan een paar bekers. Op een warme avond vraagt ze me of er nog ijs in de vriezer is. Ik, verheugd: ‘Ja, twee bekers cookie dough!’ Zij spoedt zich naar de keuken, waar ik haar de vriezerladen hoor open- en dichtschuiven. Ze roept: ‘Waar dan?’ Ik zucht en loop naar haar toe. Ze houdt een beker ijs omhoog en ik zie het meteen: geen groen dekseltje, maar een bruin. IJs gemaakt van melk; niet geschikt voor veganisten. ‘Sorry,’ breng ik uit en tegelijkertijd bedenk ik dat ik dan beide bekers zelf moet leeg-lepelen. Ik houd van ijs, maar krijg die enorme klonten weeïg en veel te zoet deeg simpelweg niet door mijn keel.
Lees verder In de aanbieding
