Over Madonna en de ijzertijd
Stipt om acht uur doen we de deur naar de eetkamer open. We schrikken ons een ongeluk, want Bill staat achter de deur op ons te wachten. ‘Right,’ zegt hij, ‘good morning,’ waarna hij wil weten of ik koffie of thee bij het ontbijt wil. ‘Coffee, please,’ zeg ik, nog steeds een beetje buiten adem van de schrik. Voor mij valt er van alles te kiezen, op Charlottes bord ligt haar ontbijt al klaar: een appel en een mandarijn. ‘Veganistisch is het wel,’ grapt zij, zodra Bill de deur uit geslopen is. Binnen twee minuten is hij terug. Met een eitje voor mij en een potje koffie. Wat wij vandaag gaan doen, wil hij weten. Ik vertel dat we Inverness gaan verkennen. ‘Daar heb je niet meer dan twee uur voor nodig,’ schampert hij, om te vervolgen: ‘Gaan jullie nog cereal eten?’ Wij schudden onze hoofden, waarna hij de bussen met cornflakes en muesli meeneemt. Stomverbaasd kijken wij hem na. Hebben zijn zoontjes wellicht trek in ontbijtgranen? Gaat hij er zelf van eten?
Lees verder Schotse dingetjes, een reisverslag in columns – deel VI