Tag archieven: rondreis

Schotse dingetjes, een reisverslag in columns – deel VIII (slot)

Dwars door de hooglanden

In de hal hangt een windgong waarop ‘please ring’ staat. Aarzelend laat Charlotte haar hand langs de metalen staafjes gaan. Een vriendelijk geklingel weerklinkt, waarop iemand de keukendeur openrukt. Geïrriteerd stapt de gastvrouw de hal in en legt de gong het zwijgen op. Bill volgt haar op de voet, geeft ons een hand en wenst ons een goede reis. Waar hij bij aankomst onze koffer vanaf de straat naar binnen bracht, laat hij ons nu zelf worstelen met de bagage. Beurtelings sleuren we de koffer naar de vijftien minuten verderop geparkeerde Corsa.

Lees verder Schotse dingetjes, een reisverslag in columns – deel VIII (slot)

Schotse dingetjes, een reisverslag in columns – deel VI

Over Madonna en de ijzertijd

Stipt om acht uur doen we de deur naar de eetkamer open. We schrikken ons een ongeluk, want Bill staat achter de deur op ons te wachten. ‘Right,’ zegt hij, ‘good morning,’ waarna hij wil weten of ik koffie of thee bij het ontbijt wil. ‘Coffee, please,’ zeg ik, nog steeds een beetje buiten adem van de schrik. Voor mij valt er van alles te kiezen, op Charlottes bord ligt haar ontbijt al klaar: een appel en een mandarijn. ‘Veganistisch is het wel,’ grapt zij, zodra Bill de deur uit geslopen is. Binnen twee minuten is hij terug. Met een eitje voor mij en een potje koffie. Wat wij vandaag gaan doen, wil hij weten. Ik vertel dat we Inverness gaan verkennen. ‘Daar heb je niet meer dan twee uur voor nodig,’ schampert hij, om te vervolgen: ‘Gaan jullie nog cereal eten?’ Wij schudden onze hoofden, waarna hij de bussen met cornflakes en muesli meeneemt. Stomverbaasd kijken wij hem na. Hebben zijn zoontjes wellicht trek in ontbijtgranen? Gaat hij er zelf van eten?

Lees verder Schotse dingetjes, een reisverslag in columns – deel VI

Schotse dingetjes, een reisverslag in columns – deel IV

Dik honderdtwintig kilometer meer

Vanuit Oban zetten we koers richting Banavie (Fort William) waar we de komende twee nachten zullen logeren, maar we rijden door naar Mallaig. Dat zou een leuk plaatsje moeten zijn en de reis erheen meer dan de moeite waard. De weg gaat grotendeels langs het traject van de Jacobite Steam Train, die wereldberoemd is geworden door de Harry Potterfilms.

Lees verder Schotse dingetjes, een reisverslag in columns – deel IV

Schotse dingetjes, een reisverslag in columns – deel III

De uitvinder van de kilt

Samen met Truus heeft Charlotte mij veilig Edinburgh uit weten te loodsen. Onderweg naar Oban wordt het landschap alleen maar mooier. Na een kleine twee uur stuiten we op het eerste Schotse meer van deze reis: Loch Lubnaig. Kilometerslang vergezelt het water ons aan de linkerkant van de weg. ‘Beetje naar rechts, mam,’ hoor ik wanneer mijn ogen het asfalt even verlaten om langs het fabelachtige uitzicht over water, bergen en bossen te dwalen.

Lees verder Schotse dingetjes, een reisverslag in columns – deel III

Schotse dingetjes, een reisverslag in columns – deel I

Spiegeltje, spiegeltje aan de kant

Al weken heb ik me lopen verheugen op onze rondreis door Schotland. Het enige waar ik een beetje tegenop zie, is het autorijden. ‘Dat went snel, hoor,’ verzekerden verschillende mensen mij, dus sta ik nu redelijk gerustgesteld bij de Hertz-balie. De medewerker erachter probeert mij allerlei extra’s te verkopen. Voor een kleine 140 euro kan ik bijvoorbeeld het eigen risico van 1.000 pond afkopen. ‘Nee, hoor,’ zeg ik vriendelijk, ‘ik huur al jaren auto’s in het buitenland en heb nog nooit schade gereden.’ Hij kijkt me wat meewarig aan, maar overhandigt me uiteindelijk toch de sleutels. We gaan op weg naar de parkeerplaats waar we de ons toegewezen auto moeten kunnen vinden. Een vriendelijke, roodharige Schot wijst aan welke we moeten hebben: de witte Opel Corsa.

Lees verder Schotse dingetjes, een reisverslag in columns – deel I

Zuid-Afrika

Als je ruim drie weken naar Zuid-Afrika gaat en een heel uitgebreid reisdagboek bijhoudt, kom je al snel op een reisverhaal van meer dan 7000 woorden. Beetje (te) veel en daarom heb ik me voor dit reisverhaal beperkt tot de hoogtepunten.

DSC01798

De eerste walvis
Kaapstad, 10 juli 2008. We zijn op een rode dubbeldekkerbus gestapt die ons naar de Tafelberg brengt. Die gaat tot onze teleurstelling schuil achter een dik wolkenpak. Zelfs de kabelbaan is niet te zien. De buschauffeur adviseert ons dan ook, lekker in de bus te blijven zitten. Die rijdt over de kustweg naar het Two Oceans Aquarium. Plotseling stokt mijn adem. In de verte, op zee, zie ik iets groots, iets grijs. ‘Een walvis?’ vraag ik hoopvol aan mijn dochter die over veel betere ogen beschikt dan ik. ‘Nope. Gewoon een rotseilandje, mam,’ zegt zij nuchter. Teleurgesteld laat ik de camera weer zakken. Lees verder Zuid-Afrika