Categorie archieven: BLOG

All I want for Christmas

23 december 2023, 16.00 uur.

Exact een jaar geleden keken we elkaar voor de eerste keer in de ogen. De hele wereld (nou ja: het station in Arnhem) verdween en ik zag alleen maar jouw blik. Op de een of andere manier wist ik meteen: bij jou wil ik horen. Na die eerste fantastische date hadden we veelvuldig contact en spraken we af elkaar drie dagen later opnieuw te ontmoeten. Jij stuurde me meteen nadat we die afspraak gemaakt hadden het liedje All I Want For Christmas. Ja, dacht ik toen, jij bent alles wat ik wil voor Kerst.

Lees verder All I want for Christmas

Weekendje weg

Omdat hij de prijs voor de meest inspirerende sociale werkgever in de wacht gesleept heeft, wil ik mijn vriend trakteren op een romantisch weekendje weg. Ik boek een overnachting op landgoed Oud Poelgeest, maar net nadat ik betaald heb, kom ik erachter dat we niet in het kasteel zullen slapen, maar in het erbij gelegen en even oude koetshuis.

Op een koude zaterdag in november rijden we de oprijlaan van landgoed Oud Poelgeest op. We checken in bij de receptie in het fraaie koetshuis. ‘Kamer 126, hier linksaf, de trap op en dan weer links,’ zegt de net iets te vriendelijke receptionist, terwijl hij mij de ‘sleutel’ overhandigt. Eigenlijk had ik gehoopt op een ouderwets exemplaar, met zo’n enorme sleutelhanger eraan, maar in plaats daarvan krijg ik een plastic kaartje.

Lees verder Weekendje weg

La dolce vita IV – Ostrach

Hoeveel zaagsel?

Onderweg naar ons laatste overnachtingsadres rijden we over de besneeuwde Splügenpas. We halen herinneringen op aan de tocht langs de door Carlotta aangeraden route: via Greve in Chianti naar Panzano en Volpaia, over de onverharde weg vol kiezels van Volpaia naar Lamole. Zowel Cinque Terre als Toscane heeft ons hart veroverd, maar we hebben ook genoten in Salò aan het Gardameer, waar we de afgelopen twee nachten verbleven.

Lees verder La dolce vita IV – Ostrach

La dolce vita III – Toscane, Santa Cristina

Drukte, rituelen en je thuis voelen

De boerderij van Carlotta in Santa Cristina a Pancole ligt aan het eind van een onverharde weg. Zodra we de auto parkeren, beginnen haar honden te blaffen. Carlotta staat vandaag met haar producten (onder meer olijfolie en wijn) op de markt in Florence, heeft ze ons laten weten. Haar moeder heet ons daarom welkom. Zodra we ons geïnstalleerd hebben in het gastenverblijf, gaan we met een drankje en wat lekkers naar het terras. De ondergaande zon doopt de glooiende wijn- en olijfgaarden in zacht terracotta en trakteert ons op een uitzicht om van te dromen.

Lees verder La dolce vita III – Toscane, Santa Cristina

La dolce vita II – Toscane

Geluksvogels

Na drie dagen in prachtig Cinque Terre te hebben doorgebracht, zijn we nu onderweg naar ons volgende logeeradres. Eerst brengen we een bezoek aan Lucca. We dwalen door de straten van deze oude stad en lunchen op het beroemde ovale plein (dat ooit een Romeins amfitheater was). Nadat ik een hap van mijn spaghetti genomen heb, ontvang ik een berichtje op mijn telefoon. Concetta, de beheerder van de accommodatie in Barberino Val d’Elsa laat weten dat ons appartement klaar is voor ons bezoek en schrijft dat de deur open is en de sleutel binnen op tafel ligt.

Lees verder La dolce vita II – Toscane

La dolce vita I – Cinque Terre

Uitzicht

Natuurlijk hebben we foto’s gezien van het uitzicht, maar we zijn met stomheid geslagen als Laura, de eigenares van het huisje dat we gehuurd hebben, ons meeneemt naar een bankje in de enorme tuin met olijf- en citroenbomen.  We hebben zicht op de grillige, bergachtige kustlijn. ‘Kijk,’ zegt ze trots, ‘vanaf hier kun je alle dorpen zien die samen Cinque Terre vormen.’ Wij raken niet uitgekeken. En als later blijkt dat het huisje nogal eenvoudig is, kan ons dat niet deren. Een betere plek, hier zo boven Monterosso al Mare, hadden we ons niet kunnen wensen.

Lees verder La dolce vita I – Cinque Terre

Miscommunicatie

Mijn moeder heeft ernstige gehoorproblemen. Ze heeft gehoorapparaten die slechts een beetje compenseren. Opstandig kan ze worden van de commercials die beweren dat je met dergelijke apparaten weer alles kunt horen. Zij weet al jaren dat dat klinkklare onzin is. Gesprekken voeren is voor haar een enorme opgave. Praten kan ze als geen ander en doet ze dan ook veel en graag, maar verstaan wat een gesprekspartner zegt, wordt steeds lastiger. Waar ik vroeger urenlang met haar kon telefoneren, communiceren we nu nog wel via de telefoon, maar uitsluitend met behulp van WhatsApp.

Lees verder Miscommunicatie

Twee dates-plus-kind

Op zoek naar verkoeling zijn we het bos in gefietst. We strijken voor de lunch neer op het terras van Woodz. Aan de tafel naast ons zit iets wat in eerste instantie op een gezin lijkt: een donkerharige, niet onaantrekkelijke man met bruine ogen en een opvallend hoedje, een wat slonzige blondine in een korte flodderbroek en versleten T-shirt en een jammerend knulletje van een jaar of anderhalf, net zo blond als zijn moeder. Blondine probeert wat te eten en ondertussen het kind tot bedaren te brengen. Hoedje eet rustig door, af en toe een blik werpend op zijn tafelgenote en de dreumes.  

Lees verder Twee dates-plus-kind

Over mojito’s, spitzen, acrobatiek en sfeer

Al vele malen bezocht ik een voorstelling van Cirque de la Liberté. De verwondering die ik na de allereerste keer voelde, overspoelde me bij elke show opnieuw. Vandaag gaan we Machtig, de nieuwste voorstelling bijwonen. We pakken de fiets en gaan in het Spijkerkwartier dineren.

Lees verder Over mojito’s, spitzen, acrobatiek en sfeer

Elk weekend vakantie

In València ontdekte ik hoe fijn fietsen is en nam ik me voor thuis vaker op de fiets te stappen. Wat ik vervolgens niet deed. In februari huurden mijn vriend en ik op Ameland elektrische fietsen en was ik al na een halfuurtje trappen om: ik ging een e-bike aanschaffen. Toen bleek dat mijn werkgever me een fietsplan kon aanbieden, twijfelde ik niet langer en exact een maand na ons heerlijke Ameland-avontuur kon ik mijn pauwblauwe e-bike ophalen.

Lees verder Elk weekend vakantie