Mijn moeder heeft ernstige gehoorproblemen. Ze heeft gehoorapparaten die slechts een beetje compenseren. Opstandig kan ze worden van de commercials die beweren dat je met dergelijke apparaten weer alles kunt horen. Zij weet al jaren dat dat klinkklare onzin is. Gesprekken voeren is voor haar een enorme opgave. Praten kan ze als geen ander en doet ze dan ook veel en graag, maar verstaan wat een gesprekspartner zegt, wordt steeds lastiger. Waar ik vroeger urenlang met haar kon telefoneren, communiceren we nu nog wel via de telefoon, maar uitsluitend met behulp van WhatsApp.
Lees verder MiscommunicatieAlle berichten van Christien Romp
Twee dates-plus-kind
Op zoek naar verkoeling zijn we het bos in gefietst. We strijken voor de lunch neer op het terras van Woodz. Aan de tafel naast ons zit iets wat in eerste instantie op een gezin lijkt: een donkerharige, niet onaantrekkelijke man met bruine ogen en een opvallend hoedje, een wat slonzige blondine in een korte flodderbroek en versleten T-shirt en een jammerend knulletje van een jaar of anderhalf, net zo blond als zijn moeder. Blondine probeert wat te eten en ondertussen het kind tot bedaren te brengen. Hoedje eet rustig door, af en toe een blik werpend op zijn tafelgenote en de dreumes.
Lees verder Twee dates-plus-kind
Over mojito’s, spitzen, acrobatiek en sfeer
Al vele malen bezocht ik een voorstelling van Cirque de la Liberté. De verwondering die ik na de allereerste keer voelde, overspoelde me bij elke show opnieuw. Vandaag gaan we Machtig, de nieuwste voorstelling bijwonen. We pakken de fiets en gaan in het Spijkerkwartier dineren.
Lees verder Over mojito’s, spitzen, acrobatiek en sfeer
Elk weekend vakantie
In València ontdekte ik hoe fijn fietsen is en nam ik me voor thuis vaker op de fiets te stappen. Wat ik vervolgens niet deed. In februari huurden mijn vriend en ik op Ameland elektrische fietsen en was ik al na een halfuurtje trappen om: ik ging een e-bike aanschaffen. Toen bleek dat mijn werkgever me een fietsplan kon aanbieden, twijfelde ik niet langer en exact een maand na ons heerlijke Ameland-avontuur kon ik mijn pauwblauwe e-bike ophalen.
Lees verder Elk weekend vakantie
Fado, sol e amor, een reisverslag in columns – deel III
Oeverloos gelukkig
Halverwege de overtocht begint de man die tegenover ons zit opeens driftig naar het water te wijzen. Wat heeft hij gespot? Een grote vis, misschien? Een dolfijn? ‘Restaurant is there,’ zegt hij luid. Blijkbaar heeft hij begrepen waar wij naartoe willen. We kijken heel geïnteresseerd waarnaar hij wijst, durven niet te zeggen dat we allang weten waar het restaurant te vinden is. We vragen hoe laat de laatste veerboot teruggaat. ‘O,’ zegt de man luchtig, ‘na middernacht pas.’
Lees verder Fado, sol e amor, een reisverslag in columns – deel III
Fado, sol e amor, een reisverslag in columns – deel II
Trampech
Een ritje met tram 28 is een toeristische attractie. Vandaag willen we een groot deel van de stad verkennen met dat vervoermiddel. Na het ontbijt laten we ons door ‘de 28’ naar het ten westen van het stadscentrum gelegen Estrela park brengen. Daar stappen we uit voor een wandeling door het groen, waarna we de weg oversteken en de basiliek bezoeken.
Lees verder Fado, sol e amor, een reisverslag in columns – deel II
Fado, sol e amor, een reisverslag in columns – deel I
Sneltreinvaart
We zijn in een sneltreinvaart verliefd geworden en hebben vervolgens het tempo hoog gehouden. Nog geen twee maanden na onze eerste date verbleven we al een midweek op Ameland. En we denderden op hoge snelheid door, benieuwd naar elkaar, naar onze levens en dierbaren. En nu snel ik met hem per metro door Lissabon. Ik kijk naar hem, hij glimlacht naar me en pakt mijn hand.
Strompelend door Groningen
Tijdens de autorit naar het noorden is het grijs en miezert het zo nu en dan. Niet echt het perfecte weer voor een citytrip, maar mijn dochter en ik laten ons humeur er niet door bederven. Eenmaal in Groningen maakt het grijs plaats voor witte wolken tegen een felblauwe hemel. We passeren een schoenenwinkel en gaan er naar binnen, omdat ik goede schoenen nodig heb voor de citytrip die ik binnenkort met mijn vriend ga maken. Comfortabele schoenen vinden is voor mij geen eenvoudige opgave, omdat ik aan beide voeten een bunion (of hallux valgus) heb, een lelijke maar vooral pijnlijke vergroeiing. Ik pas een paar Skechers en die zitten meteen goed. De bovenkant is van rekbare stof: ideaal vanwege de knobbels aan de binnenkanten van mijn voeten.
Lees verder Strompelend door Groningen
Vliegen op Valentijnsdag
‘E-chopper huren?’ staat op een bord langs de weg die van de haven naar het dorp voert. Ik denk: bestaan er tegenwoordig ook al elektrische helikopters? En wie zou die nu willen huren? Nadat we ons in ons huisje geïnstalleerd hebben, rijden we naar de supermarkt. We bespreken of we morgen fietsen zullen gaan huren, net op het moment dat we het bord van daarstraks weer passeren. ‘Kijk,’ zegt mijn lief, ‘daar heb je al een fietsverhuurder.’ Mijn hersenen beginnen op volle toeren te draaien. Fietsverhuurder? Elektrische helikopters verhuren ze daar toch? En dan begin ik onbedaarlijk te lachen om mijn vergissing: een e-chopper is een soort elektrisch aangedreven bromfiets, besef ik opeens. Hij moet net zo hard lachen als ik, nadat ik hem deelgenoot heb gemaakt van mijn brain fart.
Lees verder Vliegen op Valentijnsdag
Magie zonder glas-in-lood
Niet iedereen kan zeggen dat hij Paleispark Het Loo als zijn achtertuin kan beschouwen. Hij wel. En hij laat me graag zien hoe prachtig het hier is. We wandelen over een zo goed als verlaten bospad en passeren een bescheiden roedel edelherten. Een ervan houdt ons nauwlettend in de gaten. Met zijn grote, donkere ogen onder een imposant gewei volgt hij onze bewegingen, ook als we even blijven staan om hem te bewonderen. Maar wanneer blijkt dat wij vooral in elkaars ogen verdrinken, verliest hij zijn belangstelling.
Lees verder Magie zonder glas-in-lood