Alle berichten van Christien Romp

BLOG, VERHALEN

Piece by piece – een verhaal over loslaten van een geliefde

1 reactie

Piece by piece
Is how I’ll let go of you
Kiss by kiss
Will leave my mind one at a time
One at a time
One at a time

Bijna vijf jaar geleden schreef ik dit verhaal over loslaten van een geliefde. Het nummer ‘Piece by Piece‘ van Katie Melua was mijn inspiratiebron. Ik weet niet meer of ik het indertijd gepubliceerd heb en dat ik het later weer van mijn site gehaald heb. Hoe dan ook: vanavond vond ik het in een stoffig hoekje van mijn pc terug en besloot ik het hier (wellicht nogmaals) te delen. 

Lees verder Piece by piece – een verhaal over loslaten van een geliefde →

COLUMNS, REISVERHALEN, Schotland

Schotse dingetjes, een reisverslag in columns – deel VIII (slot)

2 reacties

Dwars door de hooglanden

In de hal hangt een windgong waarop ‘please ring’ staat. Aarzelend laat Charlotte haar hand langs de metalen staafjes gaan. Een vriendelijk geklingel weerklinkt, waarop iemand de keukendeur openrukt. Geïrriteerd stapt de gastvrouw de hal in en legt de gong het zwijgen op. Bill volgt haar op de voet, geeft ons een hand en wenst ons een goede reis. Waar hij bij aankomst onze koffer vanaf de straat naar binnen bracht, laat hij ons nu zelf worstelen met de bagage. Beurtelings sleuren we de koffer naar de vijftien minuten verderop geparkeerde Corsa.

Lees verder Schotse dingetjes, een reisverslag in columns – deel VIII (slot) →

COLUMNS, REISVERHALEN, Schotland

Schotse dingetjes, een reisverslag in columns – deel VII

Ademloos in Spey Bay

‘Kijk nou,’ fluistert ze als Bill de eetkamer verlaten heeft, ‘naast een appel en een mandarijn heb ik nu ook zes druiven!’ ‘Het wordt met de dag luxer,’ gniffel ik. Twee minuten later is Bill terug met koffie en een ei voor mij. Ook nu herhaalt hij de vraag of wij van plan zijn ontbijtgranen te eten. Opnieuw antwoord ik ontkennend. Met de beide bussen onder zijn arm informeert hij waar we vandaag naartoe gaan. ‘We willen naar Elgin,’ zeg ik. Hij beweert dat het er ‘relaxing’ is. Hij aarzelt even en vraagt dan of wij geïnteresseerd zijn in Highland Games. Mannen in kilts die met boomstammen gooien: dat is niet echt aan ons besteed. ‘Ik weet ook niet waar je op dit moment Highland Games kunt bezoeken,’ gaat hij verder. Bill grossiert in non-informatie, rare opvattingen en strenge huisregels.

Lees verder Schotse dingetjes, een reisverslag in columns – deel VII →

COLUMNS, REISVERHALEN, Schotland

Schotse dingetjes, een reisverslag in columns – deel VI

1 reactie

Over Madonna en de ijzertijd

Stipt om acht uur doen we de deur naar de eetkamer open. We schrikken ons een ongeluk, want Bill staat achter de deur op ons te wachten. ‘Right,’ zegt hij, ‘good morning,’ waarna hij wil weten of ik koffie of thee bij het ontbijt wil. ‘Coffee, please,’ zeg ik, nog steeds een beetje buiten adem van de schrik. Voor mij valt er van alles te kiezen, op Charlottes bord ligt haar ontbijt al klaar: een appel en een mandarijn. ‘Veganistisch is het wel,’ grapt zij, zodra Bill de deur uit geslopen is. Binnen twee minuten is hij terug. Met een eitje voor mij en een potje koffie. Wat wij vandaag gaan doen, wil hij weten. Ik vertel dat we Inverness gaan verkennen. ‘Daar heb je niet meer dan twee uur voor nodig,’ schampert hij, om te vervolgen: ‘Gaan jullie nog cereal eten?’ Wij schudden onze hoofden, waarna hij de bussen met cornflakes en muesli meeneemt. Stomverbaasd kijken wij hem na. Hebben zijn zoontjes wellicht trek in ontbijtgranen? Gaat hij er zelf van eten?

Lees verder Schotse dingetjes, een reisverslag in columns – deel VI →

COLUMNS, REISVERHALEN, Schotland

Schotse dingetjes, een reisverslag in columns – deel V

‘Ben jij wel normaal?’

We nemen afscheid van David en Anne en rijden twintig minuten terug in de richting van Mallaig, omdat we gisteravond van andere gasten begrepen dat we het Glenfinnan viaduct vanaf een bepaalde parkeerplaats tóch kunnen zien.  Zij hebben het ons goed uitgelegd, want we vinden de plek zonder moeite. Nadat we een paar foto’s gemaakt hebben, rijden we terug naar Banavie en vandaaruit richting Loch Ness. De route voert ons vanaf Fort Augustus langs dat wereldberoemde meer. We parkeren de auto bij Urquhart Castle. Het is zwaarbewolkt, waardoor het water in Loch Ness zwart lijkt en de ruïnes van het kasteel op de oever iets mystieks hebben. We willen eerst iets eten en sluiten aan in de rij in het restaurant. Achter mij dubben twee Twentse dames over wat ze zullen eten. ‘Anders neem je toch gewoon een baaagul,’ zegt een van hen beiden tegen de ander. Lees verder Schotse dingetjes, een reisverslag in columns – deel V →

COLUMNS, REISVERHALEN, Schotland

Schotse dingetjes, een reisverslag in columns – deel IV

3 reacties

Dik honderdtwintig kilometer meer

Vanuit Oban zetten we koers richting Banavie (Fort William) waar we de komende twee nachten zullen logeren, maar we rijden door naar Mallaig. Dat zou een leuk plaatsje moeten zijn en de reis erheen meer dan de moeite waard. De weg gaat grotendeels langs het traject van de Jacobite Steam Train, die wereldberoemd is geworden door de Harry Potterfilms.

Lees verder Schotse dingetjes, een reisverslag in columns – deel IV →

COLUMNS, REISVERHALEN, Schotland

Schotse dingetjes, een reisverslag in columns – deel III

3 reacties

De uitvinder van de kilt

Samen met Truus heeft Charlotte mij veilig Edinburgh uit weten te loodsen. Onderweg naar Oban wordt het landschap alleen maar mooier. Na een kleine twee uur stuiten we op het eerste Schotse meer van deze reis: Loch Lubnaig. Kilometerslang vergezelt het water ons aan de linkerkant van de weg. ‘Beetje naar rechts, mam,’ hoor ik wanneer mijn ogen het asfalt even verlaten om langs het fabelachtige uitzicht over water, bergen en bossen te dwalen.

Lees verder Schotse dingetjes, een reisverslag in columns – deel III →

COLUMNS, REISVERHALEN, Schotland

Schotse dingetjes, een reisverslag in columns – deel II

Over (toch geen) Chinezen, een Duitse en ongelukken maken

Vandaag hebben we een autoloze dag. We verlaten ons logeeradres in Brunswick Street en lopen naar het centrum van Edinburgh. Het is veel minder zonnig dan gisteren, maar het is droog en niet koud. We slenteren eerst een hele tijd door Princes Street en drinken ergens koffie. Daarna wandelen we via de King’s Stables Road naar Edinburgh Castle. Het is extreem druk bij het kasteel en plotseling hebben we helemaal geen zin in tassencontroles en dringen om binnen te komen. We keren daarom om en lopen via de Royal Mile terug naar het centrum. Er worden nogal wat typisch Schotse ‘dingetjes’ verkocht: blikjes met afbeeldingen van bordercollies en West Highland terriërs, beeldjes van Nessie en omslagdoeken en kilts in elke denkbare Schotse ruit.

Lees verder Schotse dingetjes, een reisverslag in columns – deel II →

COLUMNS, REISVERHALEN, Schotland

Schotse dingetjes, een reisverslag in columns – deel I

2 reacties

Spiegeltje, spiegeltje aan de kant

Al weken heb ik me lopen verheugen op onze rondreis door Schotland. Het enige waar ik een beetje tegenop zie, is het autorijden. ‘Dat went snel, hoor,’ verzekerden verschillende mensen mij, dus sta ik nu redelijk gerustgesteld bij de Hertz-balie. De medewerker erachter probeert mij allerlei extra’s te verkopen. Voor een kleine 140 euro kan ik bijvoorbeeld het eigen risico van 1.000 pond afkopen. ‘Nee, hoor,’ zeg ik vriendelijk, ‘ik huur al jaren auto’s in het buitenland en heb nog nooit schade gereden.’ Hij kijkt me wat meewarig aan, maar overhandigt me uiteindelijk toch de sleutels. We gaan op weg naar de parkeerplaats waar we de ons toegewezen auto moeten kunnen vinden. Een vriendelijke, roodharige Schot wijst aan welke we moeten hebben: de witte Opel Corsa.

Lees verder Schotse dingetjes, een reisverslag in columns – deel I →

COLUMNS

Heimwee naar: ‘O ja, joh?’

4 reacties

In Rotterdam volgde ik een opleiding, ik startte er mijn carrière, vond er de man die jaren later mijn ex-echtgenoot zou worden en kreeg er een prachtige dochter. Na mijn scheiding vertrok ik met haar naar Gelderland. De stad heeft een speciaal plekje in mijn hart weten te behouden. Moet ik in de regio Rijnmond zijn, dan rijd ik meestal nog even door de wijk waar ik lang gewoond heb, en als het even kan, over de Maasboulevard om stilletjes te genieten van de indrukwekkende skyline. Soms heb ik heimwee naar Rotterdam. Een beetje. Toch is er ook iets wat ik heel erg mis: de Rotterdamse tongval.

Lees verder Heimwee naar: ‘O ja, joh?’ →