Halverwege de overtocht begint de man die tegenover ons zit opeens driftig naar het water te wijzen. Wat heeft hij gespot? Een grote vis, misschien? Een dolfijn? ‘Restaurant is there,’ zegt hij luid. Blijkbaar heeft hij begrepen waar wij naartoe willen. We kijken heel geïnteresseerd waarnaar hij wijst, durven niet te zeggen dat we allang weten waar het restaurant te vinden is. We vragen hoe laat de laatste veerboot teruggaat. ‘O,’ zegt de man luchtig, ‘na middernacht pas.’
Een ritje met tram 28 is een toeristische attractie. Vandaag willen we een groot deel van de stad verkennen met dat vervoermiddel. Na het ontbijt laten we ons door ‘de 28’ naar het ten westen van het stadscentrum gelegen Estrela park brengen. Daar stappen we uit voor een wandeling door het groen, waarna we de weg oversteken en de basiliek bezoeken.
We zijn in een sneltreinvaart verliefd geworden en hebben vervolgens het tempo hoog gehouden. Nog geen twee maanden na onze eerste date verbleven we al een midweek op Ameland. En we denderden op hoge snelheid door, benieuwd naar elkaar, naar onze levens en dierbaren. En nu snel ik met hem per metro door Lissabon. Ik kijk naar hem, hij glimlacht naar me en pakt mijn hand.