Het is nog maar net zeven uur geweest, wanneer ik de oprit naar de snelweg neem. Omdat ik net een hap van mijn thuis gesmeerde boterham heb genomen, kan ik helaas niet luidkeels meezingen met het kerstliedje dat uit de speakers van de autoradio schalt. Ik denk terug aan december 2014, aan hoe wanhopig ik toen was en aan hoe krampachtig ik dat probeerde te verbergen voor de buitenwereld. TekstFontein draaide best aardig, maar niet goed genoeg. Suf had ik me gesolliciteerd; zonder resultaat. Met ingang van 1 januari had ik bovendien geen recht meer op een uitkering. Mijn (financiële) toekomst zag er niet bepaald rooskleurig uit en dat stemde me somber. Zin in Kerstmis had ik niet en in luidkeels kerstliedjes meezingen nog  minder. En moet je me nu naar kantoor zien rijden!

Traditiegetrouw is december de drukste maand van het jaar in het notariaat. Tussen de pepernoten en de dennennaalden door wil men nog van alles geregeld hebben voordat de oliebollen op tafel komen. Hoewel ik daar wel aan gewend was, moest ik toch even slikken, toen ik na drie achtereenvolgende ‘notariskantoorloze’ decembermaanden weer geconfronteerd werd met die extreme drukte. De dossiers blijven zich opstapelen en ik probeer iedereen die nog dit jaar een hypotheek wil aflossen en opnieuw afsluiten of een stukje grond of een huis wil overdragen van dienst te zijn. Dat maakt dat ik dezer dagen vroeger op kantoor ben dan gebruikelijk. En dat ik meestal – veel –  later naar huis ga dan normaal. Veel meer dan werken, eten en slapen doe ik niet. Maar anders dan vroeger kan dat mijn humeur niet verpesten. Ik ben blij dat ik een fijne baan heb, dat ik in financieel opzicht niet meer van anderen afhankelijk ben, dat ik gewaardeerd word om wie ik ben en wat ik bijdraag.

Het is al zeven uur geweest, wanneer ik de oprit naar de snelweg neem. ‘Ik zorg voor het eten, mam,’ heeft mijn dochter me net telefonisch beloofd. Ik ben opgetogen. Hoe anders ziet mijn leven er nu uit dan exact een jaar geleden. Mijn (financiële) toekomst ziet er rooskleurig uit en dat stemt me blij en dankbaar. Zin in Kerstmis heb ik en in kerstliedjes zingen. Ik zet de radio daarom nog iets harder en open mijn mond om vervolgens ‘That’s Christmas To Me’ luidkeels mee te zingen.