Bijna twee jaar zijn we samen als Gert zegt: ‘Ik heb zin om een feestje te geven. En dan niet om een speciale reden, maar gewoon, omdat het kan.’ Ik kijk hem aan, ben meteen enthousiast en vraag wat hij precies in gedachten heeft. ‘Nog niks specifieks,’ antwoordt hij, ‘maar ergens volgend jaar, voor wederzijdse familie en vrienden.’

Mijn lief kent Jasper, de uitbater van Proeflokaal De Vlijt. Gert maakt een afspraak met hem om onze plannen door te spreken. ‘Ah, een samensmeltfeest,’ zegt Jasper enthousiast, nadat hij ons koffie ingeschonken heeft. Mijn lief en ik denken hetzelfde: dat is wel een zware aanduiding voor dat wat wij in gedachten hebben. We grinniken een beetje en dan zegt Gert: ‘Ja, zoiets, maar we noemen het gewoon een borrel.’  

Op zaterdagavond 11 januari gaan we tegen achten naar het proeflokaal, waar Jasper ons hartelijk welkom heet. Niet veel later arriveren de eerste gasten en voor we er erg in hebben, worden we overladen met hartelijke begroetingen en cadeaus. De vrienden en familieleden die ik heb uitgenodigd, gaan met elkaar staan kletsen. Hetzelfde geldt voor Gerts dierbaren.

Omdat we iedereen op een ongedwongen manier met elkaar willen laten kennismaken, hebben we een pub quiz voorbereid. We laten het lot de teams samenstellen en al snel staat iedereen verwachtingsvol naar ons te kijken. Ik heb mezelf tot spelleider benoemd, Gert houdt de scores bij.

Na de eerste ronde kijk ik om me heen en overspoelt me een warm gevoel . Hoe fijn is het om te zien dat iedereen het naar de zin heeft, om te merken hoe goed de sfeer is en hoe onze wederzijdse vrienden en familie op geheel natuurlijke wijze met elkaar omgaan. Na anderhalf uur kondig ik aan dat we de laatste ronde gaan spelen, wat me het nodige ‘gemopper’ oplevert: blijkbaar is nog lang niet iedereen uitgespeeld. Dat geeft me opnieuw een warm gevoel.

Rond middernacht nemen we afscheid van de laatste gasten en laden we, geholpen door Jasper, alle cadeaus in de auto. ‘Tjonge,’ zucht ik, ‘wat was het gaaf en wat zijn we verwend!’ Jasper zegt lachend: ‘Het was een geslaagd samensmeltfeest!’ ‘Het was gewoon een borrel,’ reageren wij, waarna ik eraan toevoeg: ‘… maar hoe je het ook noemen wilt, een geslaagde avond was het!’