Het publiek staat op, joelt, fluit, applaudisseert en ik voel hoe mijn ogen beginnen te prikken. Pas bij de toegift kan ik mijn tranen niet meer bedwingen en laten ze hun sporen na in de schmink op mijn gezicht. Ik ben opgelucht, dankbaar en trots tegelijk. ‘Geniet van elke seconde!’ had onze dirigent Belinda ons van tevoren op het hart gedrukt. Wat ben ik blij dat ik dat gedaan heb. En ik vind het heerlijk dat we morgenmiddag nog een keer mogen laten zien en horen wat wij als koor in huis hebben. Lees verder Van elke seconde genieten
Categorie archieven: BLOG
mevrouw Fontein laat los #9 – over een enge vent, wandelen, een filmpje, paniek en een schrijfwedstrijd
vrijdag – gekweld karretje
Hoewel er bijna nooit verkeer uit die straat komt, ben ik er altijd extra alert en daardoor trap ik nu op tijd op de rem, zodra er een auto met gierende banden van rechts komt. Bij de kruising met de voorrangsweg stopt de man, zijn voorwielen op de haaientanden.
Het komt goed, mam
‘Ik bel je even naar aanleiding van het bevolkingsonderzoek,’ zegt ze en mijn mond wordt droog. ‘Ze willen aanvullend onderzoek doen, je hebt classificatie 0 gekregen.’ Omstandig legt ze uit wat dat betekent. ‘Dus,’ onderbreek ik haar, ‘er zou ook niets aan de hand kunnen zijn?’ ‘Dat klopt,’ bevestigt ze. ‘Maandagochtend om half tien heb je een afspraak op de mammapoli in het Rijnstate ziekenhuis.’ Lees verder Het komt goed, mam
mevrouw Fontein laat los #8 – over passen, macramé, cirkels en bijna vijftig
zondag – vier passen naar achteren
De première van de theatershow van Popkoor Akkoord komt steeds dichterbij. Daarom is er vandaag een extra repetitie.
Lees verder mevrouw Fontein laat los #8 – over passen, macramé, cirkels en bijna vijftig
mevrouw Fontein laat los #7 – over zweten, borrelen, rammelen, solliciteren, kleuren en een fietstassenvuller
zondag – workshopzweet
Binnenkort verwacht ik de eerste ‘columnschrijfworkshoppers’ aan mijn keukentafel. En wat ik al maanden voor me uit geschoven heb, kan nu eigenlijk niet langer meer wachten: het workshopmateriaal heeft aandacht nodig.
Verbleekt tot lichtgrijs
‘Maar ik ben nog wel getrouwd,’ zegt de man die mij graag beter wil leren kennen. En ik weet meteen dat me nu maar één ding te doen staat. Lees verder Verbleekt tot lichtgrijs
mevrouw Fontein laat los #6
Het nieuwe jaar is alweer tien dagen oud. Hoog tijd dus voor een nieuwe ‘mevrouw Fontein’. Deze keer met een klein beetje oud, en wat meer nieuw nieuws.
mevrouw Fontein laat los #5
woensdag – geluidloos zingen
Snipverkouden was ik al een paar dagen en vanmorgen word ik sprakeloos wakker. Liters thee met honing en een dozijn keelsnoepjes helpen me de dag door maar brengen mijn stem niet terug. Je bent niet wijs, denk ik zodra ik in de auto stap om naar de zangrepetitie te gaan, maar omdat we een nieuw nummer gaan instuderen, luister ik niet naar mezelf. Lees verder mevrouw Fontein laat los #5
mevrouw Fontein laat los #4
zaterdag – hoezo bijzonder?
Mijn vriendin vertelde me een jaar of vijftien geleden dat haar toen nog aanstaande echtgenoot en ik in hetzelfde jaar geboren zijn. Sindsdien staat achter zijn verjaardag ‘65 in mijn agenda. Groot is dan ook mijn verbazing wanneer ik in de uitnodiging voor zijn verjaardagsfeest lees: ‘Deze heel bijzondere verjaardag wil ik graag samen met jullie vieren.’ Wat is er zo bijzonder aan je negenenveertigste verjaardag? Lees verder mevrouw Fontein laat los #4
Casual netjes met een knoop in de maag
Op woensdagochtend stap ik met een knoop in mijn maag in de auto. Ik heb geen goed gevoel bij het komende sollicitatiegesprek. Dat heeft voor een deel te maken met die rare uitnodiging, waarin stond dat ik me casual netjes moest kleden en dat in de eerste helft van het zestig minuten durende gesprek mijn levensloop besproken zou worden. Veertig kilometer lang vraag ik me af waarom wat er in mijn leven is voorgevallen zo belangrijk is dat er dertig minuten aan besteed moet worden. Lees verder Casual netjes met een knoop in de maag