Na acht jaar ben ik wel gewend aan het geklingel wanneer de spoorbomen naar beneden gaan en aan het geluid van passerende treinen. Ik kan niet wennen aan de enkeling die nog snel even langs de spoorbomen glipt, om niet te hoeven wachten op een passerende trein. Nog maar enkele maanden geleden hulden de zwaailichten van de toegesnelde hulpdiensten onze huiskamer in een blauwe gloed. Er viel niets meer te helpen. Ik sloot de gordijnen om de misselijkmakende toestroom van nieuwsgierigen buiten te sluiten. Ik dacht aan die arme man of vrouw die om het leven gekomen was, aan de treinpassagiers, aan de hulpverleners en – zeker niet in de laatste plaats – aan de machinist.
Tag archieven: wachten
Ik kan je wel zoenen!
‘Kiss me’, klinkt op de radio en ik zing zachtjes mee. Dan gaat er een lampje op mijn dashboard branden en kort daarna komt er iets wat lijkt op rook onder de motorkap vandaan. Ik stuur onmiddellijk via de vluchtstrook naar de berm, grijp mijn telefoon, verlaat mijn auto en zie dan pas dat de accu van mijn mobiel zo goed als leeg is. Snel kies ik het nummer van de pechhulpverlener waar ik al jaren een abonnement heb. ‘Blijft u aan de lijn; er zijn wachtenden voor u,’ hoor ik. ‘Nee,’ schreeuw ik, ‘ik kan me geen wachten permitteren!’ Koortsachtig zoek ik naar het nummer van de Wegenwacht. Daar wordt wel onmiddellijk opgenomen. Zo kalm mogelijk meld ik dat (en waar) ik met mijn kapotte auto langs de A73 sta en voeg eraan toe dat mijn telefoon het elk moment kan begeven. ‘Wat is uw lidmaatschapsnummer?’ wil de vriendelijke telefonist weten. ‘Ik ben geen lid,’ leg ik uit. ‘Dan gaan we u eerst heel snel lid maken.’ Voordat ik kan reageren, valt de verbinding weg. Ik sta teleurgesteld naar mijn telefoon te kijken. Wat nu? Lees verder Ik kan je wel zoenen!
Stilletjes wachten op het Tom-effect
oktober 2014
Tom wil een koffiemok van het aanrecht pakken en daarbij raakt zijn linkerarm per ongeluk mijn rechter. Een zoet, tintelend gevoel schiet van mijn vingertoppen naar mijn schouder. Pure elektriciteit, veroorzaakt door een simpele, onbedoelde aanraking. Natuurlijk ben ik expres zo dicht bij hem gaan staan, maar dat kan hij niet weten. Hij heeft geen idee van mijn gevoelens voor hem en ik durf ze niet op te biechten. Ik kan het hem niet zeggen, durf het niet, door omstandigheden die meer dan vriendschap tussen hem en mij in de weg staan.