‘Die mensen hebben vast straf,’ grinnikt een vrouw die mij passeert en een zitplaats zoekt. Het is zondagmiddag, 14.00 uur. Net als gisteren, tijdens de première, zit ik met een aantal medekoorleden op de tribunetrap in het Posttheater. Om kwart over twee laat Hetty de eerste maten van ‘Mad world’ de zaal in rollen. Onmiddellijk kruipt het kippenvel over mijn rug omhoog. We gaan staan, beginnen te zingen en dan pas besef ik hoeveel mensen naar ons zijn komen kijken en luisteren. Tegen het eind van het nummer lopen we langzaam de trap af, het podium op. We zijn begonnen.
Lees verder ‘Hoezo helden?’ door de ogen van een onhandige ‘held’