Tag archieven: popkoor akkoord

Nog een afscheid

Zomer 2011. Zanggroep Prosecco is ermee opgehouden en een lange zomer zonder repetities en stemoefeningen volgt. Ik mis het samen zingen. Via Twitter kom ik in contact met Heidi, lid van Popkoor Akkoord in Driel. ‘Kom na de zomerstop eens bij ons kijken,’ oppert ze en dat doe ik.  Meezingen doe ik niet, ik luister alleen. En ik krijg kippenvel van wat ik hoor en zie. Ik hoef er niet over na te denken: bij deze club wil ik horen.

Lees verder Nog een afscheid

‘Hoezo helden?’ door de ogen van een onhandige ‘held’

‘Die mensen hebben vast straf,’ grinnikt een vrouw die mij passeert en een zitplaats zoekt. Het is zondagmiddag, 14.00 uur. Net als gisteren, tijdens de première, zit ik met een aantal medekoorleden op de tribunetrap in het Posttheater.  Om kwart over twee laat Hetty de eerste maten van ‘Mad world’ de zaal in rollen. Onmiddellijk kruipt het kippenvel over mijn rug omhoog. We gaan staan, beginnen te zingen en dan pas besef ik hoeveel mensen naar ons zijn komen kijken en luisteren. Tegen het eind van het nummer  lopen we langzaam de trap af, het podium op. We zijn begonnen.

Lees verder ‘Hoezo helden?’ door de ogen van een onhandige ‘held’

mevrouw Fontein laat los #11 – over avocado-olie, zonsverduistering, logeren, eieren, kou en gastvrijheid

zaterdag – avocado-olie

De eindredacteur van Eigen Magazine Arnhem is in het bezit van twee perskaarten voor de première van ‘Angels in America’ van Toneelgroep Oostpool en heeft mij gevraagd hem vanavond te vergezellen. ‘Gaan we eerst samen een hapje eten,’ heeft hij gezegd en wanneer ik arriveer in het restaurant aan de Rijnkade, zit hij al op me te wachten. Lees verder mevrouw Fontein laat los #11 – over avocado-olie, zonsverduistering, logeren, eieren, kou en gastvrijheid

Van elke seconde genieten

Het publiek staat op, joelt, fluit, applaudisseert en ik voel hoe mijn ogen beginnen te prikken. Pas bij de toegift kan ik mijn tranen niet meer bedwingen en laten ze hun sporen na in de schmink op mijn gezicht. Ik ben opgelucht, dankbaar en trots tegelijk. ‘Geniet van elke seconde!’ had onze dirigent Belinda ons van tevoren op het hart gedrukt. Wat ben ik blij dat ik dat gedaan heb. En ik vind het heerlijk dat we morgenmiddag nog een keer mogen laten zien en horen wat wij als koor in huis hebben. Lees verder Van elke seconde genieten

mevrouw Fontein laat los #9 – over een enge vent, wandelen, een filmpje, paniek en een schrijfwedstrijd

vrijdag – gekweld karretje

Hoewel er bijna nooit verkeer uit die straat komt, ben ik er altijd extra alert en daardoor trap ik nu op tijd op de rem, zodra er een auto met gierende banden van rechts komt. Bij de kruising met de voorrangsweg stopt de man, zijn voorwielen op de haaientanden.

Lees verder mevrouw Fontein laat los #9 – over een enge vent, wandelen, een filmpje, paniek en een schrijfwedstrijd

mevrouw Fontein laat los #7 – over zweten, borrelen, rammelen, solliciteren, kleuren en een fietstassenvuller

zondag – workshopzweet

Binnenkort verwacht ik de eerste ‘columnschrijfworkshoppers’ aan mijn keukentafel. En wat ik al maanden voor me uit geschoven heb, kan nu eigenlijk niet langer meer wachten: het workshopmateriaal heeft aandacht nodig.

Lees verder mevrouw Fontein laat los #7 – over zweten, borrelen, rammelen, solliciteren, kleuren en een fietstassenvuller