In afwachting van de oplevering van ons nieuwbouwhuis woonden mijn dochter en ik vijfien jaar geleden in een seniorenappartement in het centrum van Velp. Naast ons woonde een 88-jarige die heel trots was op haar leeftijd en geen gelegenheid voorbij liet gaan om te melden dat ze ’twee dubbele krakelingen oud’ was. Ik vond het zeer aandoenlijk en had het hart niet om haar te zeggen dat ’twee dubbele’ zou betekenen dat ze 176 jaar oud was. Of 32, het is maar hoe je rekent.
Lees verder Twee krakelingenTag archieven: jarig
Geraakt
Onlangs gebeurde er iets dat veel indruk op me gemaakt heeft. En het deed me in een poëtische bui belanden. Lang heb ik getwijfeld of ik wat er als gevolg daarvan ontstond hier moest delen. Ik schrijf proza, geen poëzie. Maar ik doe het toch, al was het maar omdat ik iets bijzonders te vertellen heb. Wát, dat vind je na mijn gedicht.
En nu wat ik te vertellen heb: in 2011 verscheen mijn columnbundel ‘Na de splitsing rechtdoor’. Twee jaar later de verhalenbundel ‘De koorddanser & andere verhalen’. Zoals je misschien weet, ben ik al heel lang van plan een roman uit te geven, maar het schrijven daarvan schuif ik steeds op de lange baan. Ik vind eenvoudigweg nooit de tijd om ervoor te gaan zitten en vind ik die wel, dan moet ik eerst doornemen wat ik af had. Zo schiet die roman dus niet op.
Het schrijven van korte verhalen en columns ligt me beter. En van die laatste heb ik er in de afgelopen tien jaar heel veel geschreven. Iemand merkte op: ‘Waarom geef je de mooiste niet weer eens uit?’ Mwah, dacht ik, en even later: ja, waarom ook niet? Vorige week heb ik alle vanaf januari 2012 hier gepubliceerde columns gedownload. Tot mijn schrik bleek het tekstbestand ruim 800 pagina’s te tellen. Het duurt dus even voor ik alles heb gesorteerd (de keuzestress die dat gaat opleveren!) en bewerkt.
Dit jaar bestaat TekstFontein 12,5 jaar en het lijkt me geweldig om ter gelegenheid daarvan voor het eind van 2022 mijn derde boek te laten verschijnen. Spannend vind ik het weer wel, maar ook ontzettend leuk. Als ik iets verder ben in dit nieuwe uitgeefavontuur, krijg jij de gelegenheid om het boek alvast te reserveren. ‘Het boek’? Tja, een titel weet ik nog niet. Heb je een goede suggestie, dan hoor ik dat graag.
84 kaarsjes
Lieve mam,
Ter gelegenheid van je tachtigste verjaardag schreef ik je vier jaar geleden een brief. Het jaar daarop schreef ik er nog een en beloofde ik dat voortaan voor elke verjaardag te doen. Het kwam er niet van, simpelweg omdat ik het te druk had. Met mezelf, wellicht.
Lees verder 84 kaarsjes
Zin om te vieren dat ik 50 word
Ze kijkt niet in de camera, maar houdt haar ogen op haar handen gericht. Alsof ze zich schaamt. Terwijl zij wel de laatste is die zich zou moeten schamen. ‘Ik ben nu achttien en ik was zes, toen ik ontvoerd en naar een bordeel gebracht werd,’ zegt Cita zacht. Mijn maag komt in opstand, omdat ik weet hoe haar leven er sindsdien uitgezien moet hebben. Ik wil niet verder kijken, luisteren, maar haar stem – bedeesd en krachtig tegelijk – dwingt me deelgenoot te worden van de verkrachtingen, de machteloosheid, al het onrecht dat haar is aangedaan. Dus kijk ik, luister ik naar wat ze vertelt. Nadat het filmpje is afgelopen, blijven het verdriet van het Indiase meisje, haar pijn, maar ook haar enorme opluchting om haar bevrijding uit de prostitutie aan mijn huid kleven.