Je hebt me zojuist weer aan het huilen gemaakt. Deze keer was het niet omdat je een van je liedjes voor me zong, terwijl je jezelf op de piano begeleidde. Ditmaal kwam het doordat je me liet zien hoe Liz geworden was. Was ik ontroerd door jouw tekening? Ook, maar wat me vooral een brok in de keel bezorgde, is dat ik zo blij ben dat je eindelijk durft te laten zien wie jij bent, dat je weet wat en waarheen je wilt. Want meisje, wat kom jij van ver. En hoeveel zwaarder is jouw reis geweest dan die van het gemiddelde kind. Lees verder Brief aan mijn dochter →