Overgang. Het woord heeft volgens Van Dale vier betekenissen. Al jaren woon ik aan het spoor, náást een overgang en daar heb ik mee leren leven. Maar nu mijn lijf hormonaal ontspoort, woon ik ook ín een overgang. En daar kan ik maar niet aan wennen.

Onderzoekend ga ik met mijn hand over mijn gezicht. Het voelt alsof Klaas Vaak me gisteravond gezandstraald heeft. En zo ziet het er ook uit, constateer ik even later als ik mijn slaperige hoofd in de badkamerspiegel bekijk. Mismoedig reik ik naar de dure crème die ik gisteren, ten einde raad, heb aangeschaft. Terwijl ik smeer, drijft een ochtendhumeur als een donderwolk de badkamer binnen. Mijn dochter mag blij zijn dat ze een drukke dag op school voor de boeg heeft. Zo hoeft zij in elk geval niet de hele dag tegen mijn chagrijnige, schilferende gezicht aan te kijken.

Ach, was ik maar een man! Echt, dat denk ik tegenwoordig weleens, want waar tachtig procent van de vrouwen last heeft van overgangsklachten, ligt dat percentage bij mannen op een magere twintig. Bovendien beperkt de penopauze zich tot vijf klachten, als ik de informatie daarover mag geloven. Nee, dan wij vrouwen. Op internet vind ik een lijst met de meest voorkomende klachten. Het zijn er vierendertig. Vier. En. Dertig! Meer dan de helft ervan komt mij akelig bekend voor. Mijn persoonlijke top acht? De droge huid en de prikkelbaarheid staan bovenaan, op de voet gevolgd door:

3. Gewichtstoename – De helft van de na mijn scheiding verloren kilo’s zit er weer aan, zag ik een maand geleden. Hoe het nu is, weet ik niet, want ik heb de batterijen uit de weegschaal gehaald.

4. Slaapstoornissen – Zelfs als het geblaat van honderden schapen verstomd is, lig ik nog naar het plafond te staren.

5. Opgeblazen gevoel – Hoera! Zo is het dus om als ballon door het leven te gaan.

6. Onregelmatige hartslag – Ging mijn hart vroeger sneller kloppen van iets moois, liefs of indrukwekkends, nu huppelt het wanneer het daar zin in heeft. En ik niet.

7. Pijnlijke gewrichten – Na vijf jaar yoga ben ik plotseling weer terug op het niveau van een yogabeet.

8. Klachten spijsvertering – Die blijven (gelukkig) onzichtbaar voor de buitenwereld. Maar vanbinnen? Dante’s Inferno!

Ach nee, natuurlijk zou ik niet liever een man geweest zijn. Ik draag graag hoge hakken, make-up, sieraden en houd van het vrouw-zijn. Bovendien heeft er een mensje in mij gewoond. Die wonderbaarlijke, fantastische ervaring had ik voor geen geslachtskenmerk ter wereld willen missen. Dus schik ik me maar in mijn lot, in de wetenschap dat mijn hormonale ontsporing van tijdelijke aard zal zijn. Het woord overgang zegt het zelf: het gaat over. En hoewel dat niet voor de spoorwegovergang  even verderop geldt, hoop ik dat die andere dat wel doet. Liefst zo snel mogelijk.