Lieve mam,

Ter gelegenheid van je tachtigste verjaardag schreef ik je vier jaar geleden een brief. Het jaar daarop schreef ik er nog een en beloofde ik dat voortaan voor elke verjaardag te doen. Het kwam er niet van, simpelweg omdat ik het te druk had. Met mezelf, wellicht. 

Vandaag mag je 84 kaarsjes uitblazen. En omdat ik dat bijzonder vind en ik dankbaar ben dat we dat met jou mogen vieren, vond ik het tijd voor een nieuwe brief. Nou ja, briefje, want jij bent niet zo van het ‘alles-aan-de- grote-klok-hangen’. En daarin kan ik je niet eens ongelijk geven. 

Ik wens je een mooi nieuw levensjaar toe, een jaar waarin vreugde de boventoon mag voeren – binnenkort gaan we weer eens lachen tot de tranen ons over de wangen rollen. Ik hoop dat je maar vaak mag genieten van door jezelf of anderen vervaardigde culinaire hoogstandjes (en ja, daaronder reken ik ook stamppotten en pannenkoeken). En tot slot nog dit: dankzij jouw lessen in veerkracht, ben ik vandaag wie ik ben. En daarvoor ben ik je ontzettend dankbaar. 

Van harte gefeliciteerd met je verjaardag, lieve mam.

Chris