BRIEVEN

Brief aan zijn vrouw

11 reacties

Beste S.,

De eerste keer dat ik je ontmoette, staat met de scherpte van het beeld van een hd-tv in mijn geheugen gegrift. Jouw man, mijn ex, deed de deur voor me open en jij stond achter hem, verlegen, je geen raad wetend met de situatie. Jouw gelukzalige glimlachjes voedden mijn jaloezie, frustratie en verdriet. Jouw slanke gestalte leek mijn minder frêle figuur grotesk lijken. Jouw donkere haren en rimpelloze gezicht dreven de spot met mijn leeftijd. Toen ook jullie zoontje de hal in kwam en jij iets onverstaanbaars tegen hem zei, werd ik getroffen door de liefdevolle toon waarop je dat deed. Was je maar een lelijke, aftandse heks zonder hart geweest, heb ik later weleens gedacht, want dan had ik niet zo’n hekel aan je hoeven hebben.

Lees verder Brief aan zijn vrouw →

COLUMNS

Het gaat over

4 reacties

Overgang. Het woord heeft volgens Van Dale vier betekenissen. Al jaren woon ik aan het spoor, náást een overgang en daar heb ik mee leren leven. Maar nu mijn lijf hormonaal ontspoort, woon ik ook ín een overgang. En daar kan ik maar niet aan wennen.

overgang

Lees verder Het gaat over →

VERHALEN

Niet meer van jou (1)

31 reacties

Afbeelding 216_Charlotte

‘Ik ook van jou.’ Vier woorden die hij in de afgelopen negentien jaar elke avond voor het slapengaan tegen mij gezegd heeft. En gisteravond zei hij na mijn: ‘Ik hou van jou,’ helemaal niets. Even dacht ik dat hij al sliep, maar toen zei hij snel: ‘Ik weet niet of ik nog van je hou.’ Achteloos, alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. Hij weigerde een verdere toelichting, snauwde dat hij moe was en viel even later als een blok in slaap. Lees verder Niet meer van jou (1) →

COLUMNS

Kwetsbaar

18 reacties

Nog geen uur nadat ze van huis is gegaan, hoor ik haar weer binnenkomen. ‘Ben je nu al klaar met je toets?’ roep ik verwonderd, terwijl ik me naar haar omdraai. Haar gezicht is zo bleek dat ik ervan schrik. Ze knikt en zegt dat ze zich niet kon concentreren en net als ik wil vragen waardoor dat kwam voegt ze eraan toe: ‘Ik ben aangereden.’ Pas dan rollen de tranen over haar wangen. ‘Wat?’ roep ik uit, terwijl ik mijn armen om haar heen sla. En dan begint ze te vertellen. Lees verder Kwetsbaar →

COLUMNS

Nadenken

6 reacties

Een hartgrondige vloek dringt door het dunne wandje tussen woonkamer en toilet. ‘Wat is er?’ vraag ik, een beetje geïrriteerd door haar taalgebruik. Dochter verschijnt met een van frustratie vertrokken gezicht en houdt haar mobieltje omhoog. ‘Laten vallen,’ gromt ze. Dat zie ik. Er lopen maar liefst drie lange scheuren over de gehele lengte van het scherm. ‘Doet hij het nog?’ wil ik weten. Ze checkt het even en zucht gerustgesteld. Een nieuwe, weet ik, komt er pas op het moment dat het ding echt niet meer werkt. Lees verder Nadenken →

COLUMNS

Mag ik dan bij jou?

4 reacties

‘Mijn hemel,’ zegt ze met een meewarige blik in haar ogen, ‘wat moet jij nou op zo’n evenement voor singles, je hebt het toch prima voor elkaar in je eentje?’ Er ligt allerlei venijnigs op het puntje van mijn tong. Ik slik elk stekelig antwoord in, schraap daarna mijn keel, recht mijn rug en  glimlach zwijgend. Lees verder Mag ik dan bij jou? →

COLUMNS

(Geen) vlees en bloed

4 reacties

Zoals zo velen ben ik opgevoed met de gedachte dat vlees goed voor je is. En tjonge, wat hield ik ervan. Als mijn zusje hulp nodig had bij het snijden van haar karbonaadje, bood ik me steevast als vrijwilliger aan. Het lukte me vaak om haar af te leiden, zodat ik snel een stukje in mijn mond kon stoppen. Een keer per jaar werd de garage omgebouwd tot tijdelijk vleesverwerkingsbedrijf. De beelden van mijn vader die stukken rundvlees in de gehaktmolen liet verdwijnen, waarna er roze sliertjes uit tevoorschijn kwamen, en van mijn oma, druk in de weer met het maken van bloed- en leverworst, kan ik zo weer oproepen. Zonder enige afkeer of schuldgevoel. Lees verder (Geen) vlees en bloed →

BRIEVEN

Brief aan mijn ex

23 reacties

Slechts zelden doe ik mee aan een schrijfwedstrijd. Dat heeft niets met arrogantie, noch met een gebrek aan zelfvertrouwen te maken. Ik heb er gewoon geen tijd voor en meestal spreekt het thema me niet aan. Tot juni 2012. Ik vond een wedstrijd met de titel: ‘De eerlijkste brief over scheiding’. ‘Het gaat niet om sensationele verhalen of wraakoefeningen,’ stond er in het wedstrijdreglement. En ik begon te schrijven, te schrappen, te huilen en te herschrijven. Uiteindelijk leverde ik een brief in waar ik tevreden over was. De organisator van de wedstrijd ook, want zij liet me weten dat mijn brief zou worden opgenomen in de bundel die tegen het einde van 2012 zou verschijnen.

Inmiddels nadert het einde van 2013, maar van een boek is nog steeds geen sprake. Misschien komt het in 2014, maar mijn brief kan geen geduld meer opbrengen. En ik evenmin. Daarom heb ik de organisator laten weten dat ik mijn inzending terugtrek en publiceer ik de brief hier. Gewoon, omdat ik vind dat hij zo langzamerhand wel eens gelezen mag worden. Lees verder Brief aan mijn ex →

COLUMNS

Reden tot klagen

4 reacties

Er wordt veel gemopperd, gezeurd en gezanikt. Vaak en vooral door mensen die goedbeschouwd niets te klagen hebben. Zoals die kennis, die ik op een maandagmiddag tegenkom op de parkeerplaats bij de supermarkt. Ze heeft haar gloednieuwe cabrio naast mijn roestige, aftandse vervoermiddel geparkeerd. Nee, een vakantie in Thailand, zoals voorheen, zat er dit jaar niet in, vertelt ze. ‘We hebben voor drie weken een huisje in Toscane gehuurd. Was best leuk, hoor, maar ik vond het vreselijk dat we ons dit jaar niets beters konden veroorloven.’

Lees verder Reden tot klagen →

COLUMNS

Konijn met ballen

Een reactie plaatsen

Ze stuurt me een foto van Louise. Het bijschrift luidt: ‘Meet Harry.’ Mijn zus noemt haar dochters soms voor de grap Harry. Waarom ze die naam nu ook gebruikt voor ons konijntje, ontgaat me. Lees verder Konijn met ballen →