Nu zit ook Barbra nog klem

‘Midnight, not a sound from the pavement …’ zingt Barbra Streisand en mijn dochter vraagt of er alsjeblieft iets anders op mag. Ik knik, waarna zij in het handschoenenkastje op zoek gaat naar een van haar eigen cd’s. Zodra ze die gevonden heeft, drukt ze op ‘cd eject’, maar er gebeurt niets. Barbra blijft zitten waar ze zit; sterker nog: ze zet opnieuw in: ‘Midnight …’. Mijn dochter kreunt, zet de autoradio uit en weer aan, drukt nogmaals op de knop, maar met exact hetzelfde resultaat. ‘Barbra zit klem,’ meldt ze droog.

Net voordat het voorgoed en ingrijpend zou veranderen, reed mijn Kaatje bijna tien jaar geleden mijn leven binnen. Nergens kon ik lekkerder janken, oorverdovender en schaamtelozer zingen dan achter haar stuur. Ze bracht me naar familie, vrienden, werk en later netwerkbijeenkomsten en potentiële opdrachtgevers. O, en naar afspraakjes dichtbij en verder weg. Zij was er getuige van hoe ik mezelf moed zat in te praten op de heenweg en op de plaats van bestemming in haar binnenspiegel checkte of mijn krullen en make-up nog datewaardig waren. In een enkel geval was zij de roze (nou ja, geelgroene) wolk waarop ik na afloop van een date naar huis dreef. En menig keer was ik stomverbaasd over wat je allemaal kunt vervoeren in zo’n klein Fordje.

Maar nu de jaren beginnen te tellen, treedt het verval in. En dan heb ik het niet over de ontelbare deukjes, krassen en roestplekken die haar uiterlijk ontsieren. Nee, het zijn de ‘dingen die het niet meer doen’, die haar leeftijd verraden. Het begon met de airco die het af liet weten en die ook na een dure reparatie geen verkoeling meer wilde brengen. Vervolgens ging de kofferbak niet meer automatisch open na een druk op de knop. De sigarettenaansteker die ik gebruik om mijn telefoon op te laden doet het vaker niet dan wel. Voor mijn favoriete radiozenders geldt hetzelfde: om onverklaarbare redenen doet alleen Skyradio het goed, ook als ik daar geen behoefte aan heb. En sinds vanmiddag zit Barbra dus klem.

Kaatje gaat ‘back to basics’, schrapt alle functies die niet tot haar kerntaken behoren. Gezien haar respectabele leeftijd en onze gezamenlijke historie heb ik daar vrede mee. Vanaf volgende maand ga ik dagelijks weer heel wat kilometers maken. Dat ik dan moet zorgen dat mijn telefoon voor vertrek opgeladen is en dat het van de zomer verzengend heet kan worden in de auto, neem ik maar voor lief. En kan ik geen Barbra meer horen, dan zet ik gewoon Skyradio op. Althans totdat Kaatje muziek in de auto ook tot overbodige luxe verklaart.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.