Trampech
Een ritje met tram 28 is een toeristische attractie. Vandaag willen we een groot deel van de stad verkennen met dat vervoermiddel. Na het ontbijt laten we ons door ‘de 28’ naar het ten westen van het stadscentrum gelegen Estrela park brengen. Daar stappen we uit voor een wandeling door het groen, waarna we de weg oversteken en de basiliek bezoeken.
Lees verder Fado, sol e amor, een reisverslag in columns – deel IISneltreinvaart
We zijn in een sneltreinvaart verliefd geworden en hebben vervolgens het tempo hoog gehouden. Nog geen twee maanden na onze eerste date verbleven we al een midweek op Ameland. En we denderden op hoge snelheid door, benieuwd naar elkaar, naar onze levens en dierbaren. En nu snel ik met hem per metro door Lissabon. Ik kijk naar hem, hij glimlacht naar me en pakt mijn hand.
Tijdens de autorit naar het noorden is het grijs en miezert het zo nu en dan. Niet echt het perfecte weer voor een citytrip, maar mijn dochter en ik laten ons humeur er niet door bederven. Eenmaal in Groningen maakt het grijs plaats voor witte wolken tegen een felblauwe hemel. We passeren een schoenenwinkel en gaan er naar binnen, omdat ik goede schoenen nodig heb voor de citytrip die ik binnenkort met mijn vriend ga maken. Comfortabele schoenen vinden is voor mij geen eenvoudige opgave, omdat ik aan beide voeten een bunion (of hallux valgus) heb, een lelijke maar vooral pijnlijke vergroeiing. Ik pas een paar Skechers en die zitten meteen goed. De bovenkant is van rekbare stof: ideaal vanwege de knobbels aan de binnenkanten van mijn voeten.
Lees verder Strompelend door Groningen‘E-chopper huren?’ staat op een bord langs de weg die van de haven naar het dorp voert. Ik denk: bestaan er tegenwoordig ook al elektrische helikopters? En wie zou die nu willen huren? Nadat we ons in ons huisje geïnstalleerd hebben, rijden we naar de supermarkt. We bespreken of we morgen fietsen zullen gaan huren, net op het moment dat we het bord van daarstraks weer passeren. ‘Kijk,’ zegt mijn lief, ‘daar heb je al een fietsverhuurder.’ Mijn hersenen beginnen op volle toeren te draaien. Fietsverhuurder? Elektrische helikopters verhuren ze daar toch? En dan begin ik onbedaarlijk te lachen om mijn vergissing: een e-chopper is een soort elektrisch aangedreven bromfiets, besef ik opeens. Hij moet net zo hard lachen als ik, nadat ik hem deelgenoot heb gemaakt van mijn brain fart.
Lees verder Vliegen op Valentijnsdag‘Ah,’ roept mijn oudste zus verrast, ‘jullie gaan naar Denemarken! Wat leuk, het is er net de Achterhoek.’ Charlotte en ik kijken elkaar aan. Lang geleden verliet ik mijn geboortegrond, maar we komen nog zeer regelmatig in de Achterhoek, omdat mijn moeder er woont. Het is er mooi, hoor, maar bij vakantie denk ik aan mij onbekende streken, verrassende landschappen en te ontdekken plaatsen. En om nu een heel eind te gaan rijden om zo ongeveer hetzelfde te zien als in de streek die ik ken als mijn broekzak … nee.
Lees verder Net de Achterhoek‘We gaan drie uur fietsen,’ zegt Derk, de gids, en de moed zakt me in de schoenen. Lang geleden ging ik van maandag tot en met vrijdag in weer en wind op mijn fiets – zonder versnellingen en met terugtraprem – naar school. Twintig minuten heen, twintig terug. Op een Hemelvaartsdag besloot ik met een vriendin een tocht van 100 kilometer te maken. Dauwtrappen twee punt nul. We kónden niet meer en ik heb nog dagenlang spier- en zadelpijn gehad. Zulke enorme fietstochten heb ik daarna niet meer ondernomen. Sterker nog: tegenwoordig fiets ik nog maar weinig; ik loop liever.
Lees verder València – de banden vol met windVoor het eerst in 35 jaar ga ik alleen op (mini)vakantie. Ik moet heel eerlijk bekennen dat ik er een beetje tegenop zie. Ik zou eigenlijk gaan zeilen, maar de zeilschool waar ik voor het eerste weekend van september een arrangement geboekt had, heeft laten weten geen zeilinstructeur beschikbaar te hebben. Omdat ik er echt even uit wil, liefst naar zee, heb ik een tweetal overnachtingen in een wellness-hotel op Texel geboekt.
Lees verder Over allenigheid en gelukzaligheid‘C’est terminé, madame!’
Vandaag gaan we onderweg naar ons laatste Franse overnachtingsadres: Boulogne-sur-Mer. Vanuit Saint-Valéry is het maar een uurtje rijden, dus besluiten we een omweg te maken, laten we Boulogne (letterlijk) links liggen en rijden we door het binnenland naar Calais.
Lees verder En route, een reisverslag in columns – deel IV (slot)Maar een halfuurtje lopen
We hebben Rouen achter ons gelaten en zijn onderweg naar Saint-Valéry-sur-Somme. Omdat ik ontzettend van de zee houd en we tot nu toe nog geen druppel (zee)water gezien hebben, besluiten we richting Dieppe te gaan en vanaf daar zo veel mogelijk langs de kust te rijden.
Lees verder En route, een reisverslag in columns – deel IIIGeen croissants, wel beeld en geluid
Vandaag nemen we afscheid van ‘ons’ chateau in Cambrai. We brengen eerst een bezoek aan Thiepval. Nog zeer onder de indruk rijden we verder in de richting van Amiens. We hebben besloten in Frankrijk snelwegen te vermijden en rijden over provinciale wegen, passeren vele dorpjes en genieten van het uitzicht dat alleen maar mooier lijkt te worden.
Lees verder En route, een reisverslag in columns – deel II
