Tag archieven: moeder

Twee krakelingen

In afwachting van de oplevering van ons nieuwbouwhuis woonden mijn dochter en ik vijfien jaar geleden in een seniorenappartement in het centrum van Velp. Naast ons woonde een 88-jarige die heel trots was op haar leeftijd en geen gelegenheid voorbij liet gaan om te melden dat ze ’twee dubbele krakelingen oud’ was. Ik vond het zeer aandoenlijk en had het hart niet om haar te zeggen dat ’twee dubbele’ zou betekenen dat ze 176 jaar oud was. Of 32, het is maar hoe je rekent.

Lees verder Twee krakelingen

Brief aan mijn jarige moeder

Lieve mam,

Op zoek naar wat er gebeurde op 16 oktober 1934, ontdekte ik dat Mao in China op die datum begon aan zijn ‘lange mars’. Dat jij op diezelfde dag geboren werd heeft de geschiedenisboeken niet gehaald, maar heeft voor mij heel wat meer gevolgen gehad dan Mao’s reis. Lees verder Brief aan mijn jarige moeder

84 kaarsjes

Lieve mam,

Ter gelegenheid van je tachtigste verjaardag schreef ik je vier jaar geleden een brief. Het jaar daarop schreef ik er nog een en beloofde ik dat voortaan voor elke verjaardag te doen. Het kwam er niet van, simpelweg omdat ik het te druk had. Met mezelf, wellicht. 

Lees verder 84 kaarsjes

Twintig plus een

Vandaag is het eenentwintig jaar geleden dat ze geboren werd: mijn dappere, prachtige, slimme en sterke dochter.

Lees verder Twintig plus een

Genieten van reservetijd

‘Binnenkort wil ik toch wel het huis uit, mam,’ zegt ze voorzichtig en ik zoek even naar woorden. Het is niet meer dan logisch dat ze dat wil. En natuurlijk had ik het al zien aankomen. Stukje bij beetje heeft ze zich de afgelopen jaren losgemaakt van mij. Zoals het hoort. Zoals het moet. Zoals ook ik me losmaakte van mijn ouderlijk huis, mijn eigen weg kiezend. Waar ik dat op mijn achttiende deed, is zij al bijna eenentwintig. Strikt genomen is mij dus al veel extra reservetijd met haar gegund.
Lees verder Genieten van reservetijd

Akelig dichtbij

Foto’s van dakloze huizen, een grotendeels verwoeste kerk, puinhopen. Stil kijkt ze ernaar. Ze weet nog precies hoe het was, zeventig jaar geleden. Deze ellendige beelden brengen haar terug naar 1945. Tien was ze, en haar dorp was tot die tijd een veilige haven geweest, ook voor evacués en onderduikers. Maar op 21 maart ging het gruwelijk mis en lieten de geallieerde bommenwerpers hun vernietigende inhoud per ongeluk vallen boven het nog net aan de Nederlandse kant van de grens gelegen Zelhem. Lees verder Akelig dichtbij

Brief aan mijn moeder

mama_IGraag had ik een prachtig kerstcadeau voor je gekocht, om je te bedanken voor jouw liefde, jouw warmte, jouw onvoorwaardelijke steun en – niet in de laatste plaats – voor wie ik geworden ben. Maar mijn budget laat geen ruimte voor iets materieels dat mijn dankbaarheid uit kan drukken. Pas vorige week bedacht ik, dat voor iemand die immateriële zaken zo veel belangrijker vindt dan materiële, een duur geschenk ook totaal ongeschikt is. Ik weet dat je houdt van mijn woorden en daarom mam, speciaal voor Kerst, deze brief aan jou. Want waar ik aan Charlotte, jouw kleindochter, dagelijks laat weten hoeveel ik van haar houd, zeg ik het te weinig tegen jou. Lees verder Brief aan mijn moeder

Vijfentwintig jaar

Omdat mijn oudste zus vandaag voor taxichauffeur speelt, kan ik op mijn gemak om me heen kijken. De velden langs de weg zijn sneeuwwit. In de verte trekken silhouetten van schaatsers in hoog tempo voorbij. Wat zou hij genoten hebben, denk ik, hoewel… zou hij op zijn zesenzeventigste nog in staat zijn geweest tot sportieve activiteiten? Feit is dat hij hield van de winter, van schaatsen in het bijzonder. Hij heeft het mij zelf geleerd en ik denk nog wel eens met weemoed aan de tochtjes van toen. Hij is er niet meer en ik heb mijn schaatsen lang geleden aan de wilgen gehangen. Lees verder Vijfentwintig jaar